Met mijn mond, nog openstaand van de geeuw die het begin van een nieuwe dag heeft begroet, proef ik de koude lucht van mijn slaapkamer. Ik loop naar de spiegel en kijk de persoon aan die me daarin aanstaart. Ongeduldig. Maar ik ben de borstel kwijt dus ik kan zijn haar niet kammen. Wat een kluns. Hij zal moeten volstaan met een streek van mijn hand door zijn haar. Vanavond is het Kerstavond maar vandaag wordt een slordig-haar-dagje.
|
Een dagelijks opwarmrondje om de gedachtenstroom op gang te brengen RECENT
Mei 2015
SOORT |