Van gedachten die in de ochtend ontstaan, bij wijze van begroeting van een nieuwe dag, ben ik overgegaan op woorden die op het laatste moment voor het slapen gaan geschreven worden. Onopvallend. Als resultaat van de dag die zo snel voorbijtrekt en het ritme verlegt.
De tijd waarin dagen korter worden gaat snel voorbij. Alsof een langgerekte duisternis de geest platslaat, afstompt en geselt met eentonigheid. De dagen hebben er geen zin in. Zoveel is duidelijk. We zullen het zelf moeten doen.
Aan het einde van het jaar
Als de tijd lijkt omgevlogen Komen we allen bij elkaar Zie ik de dag met and're ogen Ik duw mezelf terug in 't lood Trek de nacht uit mijn gedachten Ik zoek wat ooit verlichting bood Op mijn bord, ik kan niet wachten Een, twee, drie aan tafel Vooruit maar met de geit Lekker eten met zijn allen Smaakpapillen jolijt In het oosten van het land Kruipen drie wijzen door het grind Kindje Jezus aan het strand De geboorte van een kind Milieuvervuiling en ontbossing Ik wacht tot het beter wordt Tot die tijd vind ik verlossing In het eten op mijn bord Een, twee, drie aan tafel Geen tijd voor jaloezie Lekker eten met zijn allen Slokdarm poëzie Waar ooit een haring werd geslacht Bestaat nu slechts de overdaad Dus vreet ik uit alle macht Een walvis van zijn graat Uit een tafel vol met spijzen Voor bevrediging oraal Zal Onze Lieve Heer verrijzen In een zalig avondmaal Een, twee, drie aan tafel Kerstmis is uniek Lekker eten met zijn allen Maagwand gymnastiek Ik begin vandaag met schone lei En ik wil een nieuw begin Dat is wat Kerstmis doet met mij Een zoektocht naar de zin Dat is wat ik wil met Kerstmis Vergeving voor mijn zonden Ik bel je of dat mogelijk is Maar ik ben verkeerd verbonden Een, twee, drie aan tafel Eindelijk komt de tijd Om te eten met zijn allen Endeldarm lenigheid De kat die is nu dronken en wordt een kater naderhand Het glas dat heeft geklonken En is gevuld tot aan de rand Het fijne wordt steeds grover Toch blijf ik bij de les Ik sla geen moment meer over En drink nu rechtstreeks uit de fles Een, twee, drie aan tafel Heer, schenk ons allemaal Na die maaltijd met zijn allen Een gezegend maagdarmkanaal Amen Hoe anders is de morgen waarop de tijd niet dwingt en je het bed niet uit hoeft voordat de dag zijn licht heeft getoond. Op deze eerste Kerstdag waarop de noodzaak ontbreekt de gedachten op gang te brengen - ze kunnen rustig blijven liggen - en ik enkel hoef na te denken met welk stuk muziek ik de dag aanvang. Het wordt het quintet uit het vierde deel van het derde bedrijf uit Wagners Meistersinger von Nurnberg. Het moment dat de sopraan invalt is een van de mooiste muziekmomenten die ik ken. Selig, wie die Sonne.
Met mijn mond, nog openstaand van de geeuw die het begin van een nieuwe dag heeft begroet, proef ik de koude lucht van mijn slaapkamer. Ik loop naar de spiegel en kijk de persoon aan die me daarin aanstaart. Ongeduldig. Maar ik ben de borstel kwijt dus ik kan zijn haar niet kammen. Wat een kluns. Hij zal moeten volstaan met een streek van mijn hand door zijn haar. Vanavond is het Kerstavond maar vandaag wordt een slordig-haar-dagje.
Gedachten in beweging duwen terwijl er geen sprake is van het hebben van gedachten. Op dit tijdstip. En dat opschrijven.
Stel je voor dat al die mensen die in nacht en ontij hun bed uit moeten hetzelfde voelen als ik op dit moment, starend in het koude donker. Wat een humeurig, van het leven onthecht gezelschap zouden we vormen met zijn allen. Ik kan nu 3 maanden gratis naar de bioscoop en dat verplicht. Nadeel bij dit privilege is dat het bijwonen van een middagvoorstelling de dag die toch al zo kort duurt nog eens halveert. Bij het verlaten van het filmhuis is de straat weer net zo donker als gisterenavond. Zo kort geleden.
Ook voor gewonnen prijzen moet betaald worden. Dat doe ik. Nu. Om 007 uur 's ochtends.
Waarin ik, met twee hersenhelften die eerder tegen elkaar dan met elkaar werken, op zoek ben naar de juiste volgorde van gebeurtenissen van de avond ervoor. Buiten bereidt de koude natte winterochtend me een oncomfortabel welkom voor. Wellicht dat ik beter het vliegtuig pak in plaats van de fiets. Opstijgend uit een paardentrailer. |
Een dagelijks opwarmrondje om de gedachtenstroom op gang te brengen RECENT
Mei 2015
SOORT |