Op de gang tussen de deur naar de kleedkamer en de deur naar het toilet hadden de schoonmakers van het poppodium de handdoekenkar tijdelijk geparkeerd. Uit de kleedkamer klonk geluid dat, voor iedereen met een beetje smaak, nauwelijks als muziek te kwalificeren viel. 'Een stuiver voor je gedachten', zei de man met het paarse haar en het getatoeërde voorhoofd tegen de vrouw die bij hem op schoot zat. Zij had hoog opgestoken, geblondeerd haar, lippen waar iets aan gedaan was en een decoléte met weelderige aanblik. Ze legde haar wijsvinger op zijn neus en maakte de man met het purperen kapsel en zwaar beïnkte voorhoofd duidelijk dat zij in hem geen donateur voor haar nog uit te spreken gedachten wenste te zien. Na de spiegel met haar adem vochtig te hebben gemaakt schreef ze zijn naam samen met de hare als wilde ze een verbintenis vastleggen. Voor even.
Ze haalde een streep door de zijne. Het was een waarschuwing voor een naderend afscheid als hij het deze zaterdagnacht nog één keer in zijn hoofd zou halen haar zieleroerselen te bevragen. En een niet mis te verstane. Aan hun relatie zou een einde komen voordat hij goed en wel begonnen was en ze liet er geen misverstand over bestaan dat zij hem daar als hoofdschuldige voor zou aanwijzen. Een moordenaar van iets dat zo mooi zou kunnen zijn. 'Het hart is zwak' sprak ze zacht in zijn oor. 'Ik ben je nachtzuster, de hulpverlener die je door tijden van grote emotionele leegheid heen helpt. Maar ik zeg het je maar één keer want ik ben geen plaat die blijft hangen.' De man met zijn haar vol verf en de oppervlakte van zijn huid vol inkt keek in de groene ogen van de vrouw die tot zojuist nog maar een gewone groupie leek te zijn. In de kleedkamer stak de bassist het gasstel aan om voor zichzelf een pannetje soep op te warmen.
Ze haalde een streep door de zijne. Het was een waarschuwing voor een naderend afscheid als hij het deze zaterdagnacht nog één keer in zijn hoofd zou halen haar zieleroerselen te bevragen. En een niet mis te verstane. Aan hun relatie zou een einde komen voordat hij goed en wel begonnen was en ze liet er geen misverstand over bestaan dat zij hem daar als hoofdschuldige voor zou aanwijzen. Een moordenaar van iets dat zo mooi zou kunnen zijn. 'Het hart is zwak' sprak ze zacht in zijn oor. 'Ik ben je nachtzuster, de hulpverlener die je door tijden van grote emotionele leegheid heen helpt. Maar ik zeg het je maar één keer want ik ben geen plaat die blijft hangen.' De man met zijn haar vol verf en de oppervlakte van zijn huid vol inkt keek in de groene ogen van de vrouw die tot zojuist nog maar een gewone groupie leek te zijn. In de kleedkamer stak de bassist het gasstel aan om voor zichzelf een pannetje soep op te warmen.